W. H. Auden เคยพูดประมาณว่า ถ้าจะดูว่าหนังสือเล่มไหนเป็นหนังสือโป๊ ให้เอาผู้ชายปกติ 12 คนมาอ่าน แล้วถาม จู๋โด่มั้ย ถ้าคนส่วนใหญ่บอกโด่ นั่นแหละหนังสือโป๊ สมมติว่าผมเป็นผู้ชายปกติ (แน่นอน นี่ยังเป็นสมมติฐานที่เปิดให้ตั้งข้อสงสัย) ดู Nymphomaniac ทั้งสอง volume ของ von Trier แล้วจู๋โด่มั้ย อืม มันก็มีบางฉากนะครับ แต่ส่วนใหญ่แล้วไม่โด่ และถ้าฉากไหนโด่ ฉากต่อไปจะรู้สึกเหมือน von Trier เอานิ้วมาดีดใส่ หดและหดหู่โดยพลัน มันไม่ใช่หนังโป๊ (เสียงของผู้พิภากษา Potter Stewart "I know it when I see it.") สำหรับหนังเรื่องนี้ ข้อมูลใน wiki บอกว่าเป็นตอนสุดท้ายของ Depression Trilogy เข้าชุดกับ Antichrist กับ Melancholia ส่วนตัวมองเห็นความเชื่อมโยงกับ Antichrist ชัดเจนกว่า อย่างน้อยก็มีฉากหนึ่งในนิมโฟซึ่งผมเชื่อว่าแกสะกิดคนดูให้นึกถึง prologue ของ Antichrist เพราะฉากนั้น เราเห็นหิมะ เห็นเด็กลุกจากเปล เดินตรงไประเบียง เสียงเพลง Lascia ch'io pianga ของ Händel ดังขึ้นมา ในใจคนดูส่วนหนึ่งอาจกรีดร้อง 'ไม่นะ อย่าเล่นแบบนี้' นับว่าแกปราณี เพราะโศกนาฏกรรมเดียวกันไม่อุบัติซ้ำ
หดหู่ถึงที่สุดครับ ไม่ชอบหน่อยเดียวตรงบทของ Seligman ดูเป็นคน show-off คงแก่เรียนแต่เข้าประเด็นที่จะโชว์กับเรื่องเล่าของโจแบบไม่เนียนสักเท่าไร
"I'm not like you. I am a nymphomaniac and I love myself for being one, but above all, I love my cunt and my filthy, dirty lust." Joe, Volume 2