ใน A Boy's Best Friend ของ Asimov จิมมี่เป็นเด็กที่เกิดบนดวงจันทร์ มีหุ่นยนต์หมา Robutt เป็นเพื่อนเล่น มันถูกโปรแกรมให้ตอบสนองเหมือนหมา มีพฤติกรรมที่ดูไม่แตกต่างจากความรักความผูกพัน วันหนึ่ง พ่อแม่ของจิมมี่ก็ลงทุนอิมพอร์ตหมาจริง ๆ มาจากโลก เพราะคิดว่า ยังไงซะ ความผูกพันดังว่าก็สู้ของจริงไม่ได้หรอก ปัญหาคือ ถ้าเลี้ยงหมาจริง จิมมี่ต้องเสีย Robutt ไปให้เด็กคนอื่นบนดวงจันทร์ อันที่จริง จิมมี่จะกลายเป็นเด็กคนแรกที่นี่ที่มีสัตว์เลี้ยงมีชีวิต เราเห็นว่าพ่อแม่ในเรื่องมีเจตนาดีนะฮะ และพยายามโน้มน้าวจิมมี่ว่า ถ้าลองได้เล่นกับหมาจริงจะติดใจ เพราะมันไม่เหมือนกับ Robutt มันดีกว่า
Asimov จบให้จิมมี่ถามกลับว่า มันอาจจะไม่เหมือนกันก็จริงนะ แต่การตัดสินใจเลือกควรเอาข้อเท็จจริงที่ว่าเขารัก Robutt เข้าไปคิดด้วยสิ
การคิดแทนคนอื่นด้วยความหวังดี ดีนะครับ แต่ดีแบบมีเงื่อนไข Asimov ปล่อยให้เราเติมเรื่องหลังจากนี้เอาเอง บอกเพียงว่าเจ้า Robutt ดีใจสุดขีด แต่บางทีจิมมี่อาจทะเลาะกับพ่อ ถ้าเรากำลังคิดแทนใคร และเราเชื่อมั่นว่าสิ่งนั้นเป็นสิ่งดี เป็นสิ่งถูกต้อง ผีอีสปในเรื่องสั้นของ Asimov เรื่อง A Boy's Best Friend กำลังบอกเราว่า มีตัวแปรที่เราไม่มีวันรู้ (หรือรู้ได้ไม่หมด) หากเราไม่ใช่คนที่เราเข้าไปคิดแทนอยู่นะ