top of page

พรุ่งนี้ผมจะเดตกับเธอคนเมื่อวาน (ぼくは明日, 昨日のきみとデートする)


เราว่าข้อความ "เวลาของผมเดินไปข้างหน้า แต่เวลาของเธอกลับเดินถอยหลัง" บนโปสเตอร์หนังฉบับภาษาไทย mislead นะ เพราะหลอกให้นึกว่าเรื่องนี้คงอยู่ภายใต้เงาของ I Haven't Dreamed of Flying for a While ของ Taichi Yamada หรือเรื่องสั้น The Curious Case of Benjamin Button ของ F. Scott Fitzgerald


แต่ไม่ใช่เลย พรุ่งนี้ผมจะเดตกับเธอคนเมื่อวานเป็น sci-fi ในกลุ่มการเดินทางไปเที่ยวต่างดาวที่อยู่อีกเอกภพหนึ่ง (เราคิดว่ามันจำเป็นต้องเป็นอีกเอกภพหนึ่ง) และดาวสองดวงนี้คล้ายกันมาก (ไม่มีตรงไหนชี้ให้เห็นลักษณะของ sci-fi กลุ่ม many worlds ฉะนั้น มันอาจจะเป็นหรืออาจจะไม่ก็ได้) ที่สำคัญ ไม่มีเวลาของใครเดินถอยหลัง เวลาของทั้งสองโลกเดินไปข้างหน้า


ไม่มีเอ็นโทรปี้ของโลกไหนลด


นิยายสร้างเงื่อนไขที่เป็นเอกลักษณ์คือ กำหนดให้เวลาที่เดินไปข้างหน้าของพระเอกกับนางเอกสวนทางกัน พระเอกแก่ขึ้นตามปกติในโลกของเขา และนางเอกก็แก่ขึ้นตามปกติในโลกของเธอ แต่เมื่อนางเอกเดินทางข้ามมายังโลกของพระเอก เวลาที่เดินไปข้างหน้าของเธอ จะเดินเข้าไปในอดีตของพระเอก ข้อความนี้สมมูลกับเธอต้องเดินทางข้ามเวลาอยู่ตลอดเวลา


ถ้าลองตั้งใจคิดจริงจัง การเดินทางข้ามเวลาอยู่ตลอดเวลาก่อให้เกิด paradox มากมาย ปวดหัวมาก และอาจไม่มีทางคิดได้ว่ามันหมายความว่ายังไงที่ flow ของเวลาของวัตถุ 2 ชิ้นที่อยู่ในพิกัด space-time เดียวกันจะมีทิศทางสวนกัน ผู้เขียนจึงต้องสร้างข้อกำหนดเพื่อไม่ให้คนอ่านต้องสับสนจนวางหนังสือแล้วไปหยิบยาแก้ปวด เพื่อจะได้มีพื้นที่ใส่ความโรแมนติกก่อนที่จะกลายร่างเป็นตำรา metaphysics


ผู้เขียนกำหนดให้ใน 1 วันที่ทั้งคู่อยู่ด้วยกัน เวลาจะไหลไปในทิศทางของเวลาของโลกของพระเอก ผลสืบเนื่องคือ เราคิดว่าเรื่องนี้มี flow ของเวลาอยู่ 2 ระดับหรือ 2 แบบ หนึ่ง flow ของเวลาภายใน 1 วันที่เวลาของทั้งคู่ไหลไปในทิศทางเดียวกัน (หน่วยเล็กสุดของเวลาคือเวลาที่แสงใช้เดินทางหนึ่งความยาว Planck มั้ง :P) กับสอง flow ของเวลาที่หน่วยเล็กที่สุดของเวลาคือ 1 วัน (แปลว่า เวลาภายในหนึ่งวันไหลยังไงไม่รู้ แต่เวลาระหว่างวันต้องไหลแบบนี้) ซึ่งเป็น flow ที่ควบคุมเวลาของนางเอกที่เที่ยวอยู่ในโลกของพระเอกมากกว่า 1 วัน และมีทิศทางเดียวกับทิศทางเวลาในโลกของเธอ ข้อกำหนดนี้ทำให้ผู้เขียนเปลี่ยนจากเดินทางข้ามเวลาตลอดเวลา เป็นเดินทางข้ามเวลาทุกวัน (หลังเที่ยงคืน) นั่นคือ ถ้านางเอกมาถึงโลกของพระเอกวันที่ 1 และเจอพระเอก และวางแผนจะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับพระเอกบนโลก 41 วัน ในประสบการณ์ของเธอ วันแรกที่เธอเจอเขา เขาจะเจอเธอมาแล้ว 40 วัน เท่านี้ผู้เขียนก็ได้เวทีสำหรับดราม่า เวทีสำหรับโรแมนติกแล้วใช่มั้ยล่ะ คู่รักที่มีเวลาจำกัด ในแต่ละวันที่เดินไปข้างหน้า แต่ละคนจะเจอกับอีกคนหนึ่งในอดีต เป็นความรัก 40 วันที่ถูกวางแผนโดยทั้งคู่ในอนาคตที่ต่างฝ่ายต่างเข้าไปชี้นำอีกฝ่ายหนึ่งตอนเป็นเด็ก 5 ขวบ


bottom of page