หลังจากหยุดอ่านไปหลายปี เพราะกว่าจะออกรวมเล่มแต่ละเล่ม รอนานเหลือเกิน ตอนนั้นจึงตั้งใจว่าออกครบเมื่อไรค่อยอ่านรวดเดียว ก็ได้ฤกษ์ถือเอา 2017.9.22 เป็นวันเริ่มใหม่ตั้งแต่เล่ม 1 ไปจบเล่ม 72 สามสิบวันให้หลัง หลายตอนอ่านไปน้ำตาไหลพราก การต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับเพื่อน ปกป้องความคิด ปกป้องเพื่อน ปกป้องคนที่พวกเขารัก อะไรจะยิ่งใหญ่ปานนั้น ชอบลักษณะกัดไม่ปล่อยในหลายสถานการณ์ และยิ่งชอบขึ้นไปอีกในสถานการณ์ที่เมื่อถึงคราวต้องปล่อยก็ปล่อยอย่างไม่พิรี้พิไร ในการอ่านคราวนี้มีเรื่องเดียวที่อยากพูด คือ ขณะดื่มด่ำพลังของมิตรภาพของนินจา แวบหนึ่งในหัวมันนึกถึง McGuffin ของ Hitchcock (เชื่อเถอะ แวบหนึ่งจริง ๆ) แล้วเราว่าใน 漫画 เรื่องนี้ เหตุการณ์ที่เริ่มความสัมพันธ์ระหว่างนารุโตะกับซาสึเกะคือเด็กผู้ชายสองคนนี้จูบกันก่อนจะเริ่มคุยกันฮะ :P (เล่ม 1 หน้า 92)
