ถ้าเขียนจดหมายถึงตัวเองในอดีตได้ เราจะบอกกับตัวเราในอดีตว่าอะไร เราจะบอกให้ตัวเองเลือกเส้นทางใหม่ยังไงเพื่อให้ไม่เสียใจกับการกระทำ (หรือการไม่ได้กระทำ) อะไรบางอย่าง
จดหมายที่ถูกเขียนในอีก 10 ปีข้างหน้าถูกส่งมาถึงนักเรียนมัธยมปลายกลุ่มหนึ่ง เนื้อความบอกให้พวกเขาช่วยทำอะไรบางอย่างเพื่อไม่ให้เพื่อนคนหนึ่งต้องตาย นี่เป็นโครงเรื่องซึ่งสนับสนุนแก่นมิตรภาพระหว่างเพื่อนที่มีพลังทีเดียว และมันยังแสดงให้เห็นความจริงบางด้านด้วยว่า ทางออกที่จะ win กันทุกฝ่ายนั้นไม่มี ส่วนใหญ่หนังที่เล่นกับโครงเรื่องให้ตัวละครเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่างในอดีตทำนองนี้มักจะหวังให้เกิดผลลัพธ์สืบเนื่องในปัจจุบันหรืออนาคต แต่กลศาสตร์ควอนตัมใน Orange เป็นการตีความแบบ Everett โลกและจักรวาลของเราเป็นแบบ many-worlds นั่นเท่ากับยอมให้นักเรียนกลุ่มนี้มีอนาคตเป็นของตัวเองที่ไม่ใช่อนาคตของผู้เขียนจดหมายมาหาตัวเองในอดีต ทำให้เราชอบข้อความหนึ่งจากเรื่องที่ว่า พวกเขาอยากแก้ไขอดีตไม่ใช่เพราะพวกเขาไม่ยอมรับหรือมีความสุขกับปัจจุบัน แต่เป็นเพราะพวกเขาอยากให้ตัวเองในอีกอีกเวอร์ชั่นหนึ่งนั้น (ในทางปรัชญา เรายังใช้คำว่า 'ตัวเอง' ได้ไหมนะ) รู้ถึงผลลัพธ์ของทางเลือกหนึ่ง และคาดหวังว่าพวกเขาในอดีตจะเลือกทางเลือกที่ (เชื่อว่า) สูญเสียน้อยกว่า
[ฉบับ live action] สนุกระดับเดียวกับ anime แม้จะปรับบทให้แตกต่างกันนิดหน่อย เพื่อให้เข้ากับเวลาที่ใช้ แต่ก็ไม่กระทบกระเทือนภาพรวม แถม Kento Yamazaki ก็ดูใช่กับบท Kakeru-kun