หนังสือพูดถึงคำประมาณ 50 คำที่สามารถใช้เป็นตัวแทนจิตวิญญาณแบบญี่ปุ่น เป็นคำที่สร้างระบบการให้คุณค่าแบบญี่ปุ่น ซึ่งเป็นส่วนผสมของปรัชญาขงจื้อ ชินโต พุทธศาสนา และบูชิโด หนังสือมีภาพประกอบคำที่สวยงามและยังช่วยเติมเต็มความหมายที่บางที การมองดูจากภาพ ช่วยให้เข้าใจได้ง่ายกว่านิยามผ่านลำดับของตัวอักษร มีคำหลายคำ พอเห็นปุ๊บ ความเป็นญี่ปุ่นก็ลอยมา อย่าง Wa (和) หรือความเป็นหนึ่งเดียวอย่างสงบ ความไม่แปลกแยกออกจากกลุ่ม มันยังหมายถึงการเข้าใจมุมมองของคนอื่นเพื่อให้รับประกันว่ากลุ่มที่เดินไปได้อย่างราบรื่น ต่อเนื่อง มันจึงมีนัยถึงการวางอัตตาลง สัมพันธ์กับคำว่า Kenson (謙遜) การถ่อมตัว มีความรู้จากชั้นเรียนภาษาญี่ปุ่นที่ยังเหลือติดหัวอยู่น้อยนิด ตอนนั้น Tsutsui-sensei (ชื่อเหมือนนักเขียนในดวงใจคนหนึ่งของเรา Yasutaka Tsutsui ... Hell, The Girl Who Leapt Through Time, Paprika, Salmonella Men on Planet Porno ... เด็ดทุกเรื่อง) บอกว่า คำตอบรับเวลาได้รับคำชมที่ง่ายที่สุดคือ いいえ ปฏิเสธไปว่าสิ่งที่ชมมานั่นไม่เป็นความจริง แต่การถ่อมตัวแบบญี่ปุ่นนั้นกลับเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ ในหนังสือพูดถึงสุภาษิตหนึ่ง The heavier the stock of rice, the more its head is lowed. ( 実るほど頭を垂れる稲穂かな) รวงข้าวยิ่งหนัก ยิ่งห้อยย้อยลงมาต่ำ ความภาคภูมิใจโยงมาสู่เกียรติยศหรือหน้าตา หรือ Menboku (面目) และผลสืบเนื่องจากการสูญเสียมันจนเกิดความรู้สึกอับอาย หรือ Haji (恥)
กลุ่มคำที่เราชอบในหนังสือเล่มนี้เป็นกลุ่มคำที่เกาะเกี่ยวอยู่กับการให้คุณค่าของความงาม อย่าง Wabi (侘び) ความงามในความเรียบง่าย และ Sabi (寂び) ความงามในความไม่จีรัง ที่รู้จักกันดี ซึ่งเป็น concept ที่ได้รับอิทธิพลมาจากปรัชญาพุทธเมื่อกล่าวถึงสามัญลักษณะของสังขาร อนิจจัง (無常) ทุกขัง (苦) อนัตตา (空) การชมดอกซากุระเป็นความงามที่มาพร้อมกับ Mono no aware (物の哀れ) ความรู้สึกเมื่อได้ใคร่ครวญถึงความประเดี๋ยวประด๋าวของชีวิต มีตัวอย่างมากมายในวรรณกรรมหรือภาพยนตร์ญี่ปุ่น อย่างหนังล่าสุดที่เราดู เรื่อง Snow Flower ชีวิตที่สั้นนั้นมีแค่เรา (雪の華) ของ Kojiro Hashimoto (ผู้กำกับ Orange ที่มี Kento Yamazaki เป็น Kakeru Naruse) ก็อยู่ใน theme ความสวยงามแสนสั้น หรือนิยายเรื่องสุขสามวัน (三日間の幸福) ของสึการุ มิอากิ ที่เพิ่งอ่านจบไปก่อนจบเล่มนี้ไม่กี่ชั่วโมง ก็ใช่