มีความคลุมเครือระหว่างความกลัวกับความรัก การตัดสินคนอื่นกับถูกคนอื่นตัดสิน นิยายเรื่องนี้ไม่มี climax แต่ Doris Lessing ใช้ความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในตัวละครและระหว่างตัวละครขับเคลื่อนเรื่องได้อย่างชวนคิด ไม่รู้ว่าจะจบท่าไหน และสร้างบรรยากาศน่าหวาดหวั่น ครอบครัว Lovatt มีแผนจะมีลูกหลายคนในบ้านหลังใหญ่ ซึ่งสมควรจะเป็นแหล่งกำเนิดของความสุขและแจกจ่ายให้คนรอบข้าง อันที่จริงพวกเขาและญาติ ๆ มีความสุขอยู่ช่วงระยะเวลาหนึ่ง จนกระทั่งครอบครัวนี้มี Ben ลูกชายคนที่ห้า เขาแตกต่างจากคนอื่น มีความเป็นตัวประหลาดทั้งในรูปลักษณ์ การตอบสนองต่อสิ่งรอบตัว และจิตใจในสายตาคนรอบข้าง มีความโหดเหี้ยม พี่ ๆ ทั้งสี่กลัวเขา พ่อ แม่ ยาย ญาติ ๆ และสัตว์เลี้ยงกลัวเขา ทุกคนคิดกำจัดเขา และเคยทำสำเร็จ แต่ความรู้สึกผิดทำให้แม่นำเขากลับมา ต้องแลกกับค่าตอบแทนคือความสุขที่ล่มสลาย
มีหลายประโยคที่เจ็บปวด ประโยคหนึ่งที่เราชอบคือ It seemed to her that these efforts she made to humanize him drove him away into himself, where he ... but what?—remembered?—dreamed of?—his own kind.
